(Ağustos, 27, 2006, baydaroglu.blog.com)

Urfa’yla ilgili yapacağım çalışma için şehirle ilgili bir çok kitap almıştım yanıma. Birine başlayabildim. Zaten başladığımla kaldım. Diğerlerini götürdüğüm kadar bakir geri getirdim. Kısmen okuduğum kitapta Urfa’nın tarihi, hangi medeniyetlerin yaşadığı, hangilerinin sırra kadem bastığına dair bir paragraf vardı. Kaybolan medeniyetlerden ismini hatırlamadığım biri hakkında şöyle bir ifade geçiyordu “Helenleşmek istiyorlardı ve bunu başardılar!” Avrupalılaşma maceramız geldi gözümün önüne.

Görüntü itibarıyla benzeşerek Avrupalılaşma sevdamız. Her nedense bıyıklarımın olmadığını hatırladım. Bush’un da, Shröder’in de, Chirac’ın da bıyıkları yok. Oysa o topraklarda bizi bıyıklı Türkler olarak betimliyorlar. Hiç olmazsa bizi temsil kabiliyeti olan fiziki bir unsurum olsun istedim. Bıyık bırakmaya karar verdim. Ayrıca görüntü itibarıyla Bush’tan bir farklılığım daha olacağı düşüncesi hoşuma gitti. Oğluma söyledim. Henüz 11 yaşında. “Baba iğrenç olur” dedi. Babam bıyıklıydı. Büyük abim bıyıklı. Atalarımız da kahir ekseriyet itibarıyla bıyıklıydılar. Ben ve benim jenerasyonum bıyıksızlığı tercih etmişti ve oğlumun temsil ettiği nesil iğrenç buluyor. Kararımı uyguladım. Bıyıklandım. ilk tepkisine rağmen oğlum da çok yadırgamadı. Fena da olmadı hani…