(Aralık 8, 2014 baydaroglu.blog.com)

2000’den az önce yer Türkiye.
Bir avuç sahip var.
Devletin, milletin, ekonominin, siyasetin, sosyetenin sahipleri.

Ötekiler sayılamayacak kadar çok.
Kürtler, Aleviler, Dindarlar, Solcular, Sağcılar…
Sahiplerin yarı insan yarı tanrı olduğunu kabul etmeyen herkes öteki.

Ahmet Kaya, Yavuz Bingöl, Recep Tayyip Erdoğan aynı kaderde buluşuyorlardı.
Gördükleri yerde belki öldüremiyor ama bir tiksintiyle yüzlerini çeviriyorlardı.
Kürt, Alevi, Dinci!…

İbreti alem için çarmıha çekmek için fırsat kolluyorlardı.
Nasılsa devlet onların onlar da devletindi.
Sırtlarını devlete dayamış sırtlanlar gibiydiler.

Ahmet Kaya’yı avladılar. Çatal fırlattılar. Evine pusu kurdular. Kaçırdılar adamı. Kürtçe Türkü söyleme ihanetinin bedelini ödettiler, gurbet elde öldürdüler.
Kürtlerin de kendileri gibi insan olduğunu kabul etmek zorunda kaldıklarında bu sefer gözyaşlarını koyuverdiler.

Öncesi de var ama Recep Tayyip Erdoğan’a 1994’ten sonra her fırsatta bütün hışımlarıyla yükleniyorlar.
Devlet gücünü kullanmaktan da hiç çekinmediler.
Milletin en çok desteklediği adamı hapse atmaktan bile çekinmediler.
Kah harem selamlık iddiaları, kah Hikmetyarla şöyle oturdu, şurda şöyle konuştu burda bilmem ne yaptı. Her hareketinden onu idam edebilecek bir delil üretmeye gayret ettiler. Yeryüzünün gördüğü en kirli ittifaklara imza attılar.
Ama olmadı. Millet tuzağa düşmedi. Devletin bir numarası o oldu işte.

Ötekilerden biri devlet başkanı olunca, haliyle devlet te değişmeye başladı.
Artık kurban seçtikleri herkesi onlarla birlikte linç etmiyor, çarmıha germiyor, geremiyor.

Yavuz Bingöl vakası onlar açısından böyle talihsiz bir döneme denk geldi.
Devlet Alevilerin de öteki değil sahip olduğunu ilan etmeye başlamıştı.
Bu buluşmayı sabote etmek ancak bir Aleviyi çarmıha germekle mümkündü.
Çarmıha çektiler. Bir de baktılar ki arkada devlet yok. Kurbanlarına bir kurban daha ekleyemediler.

Şimdi diyorlar ki böyle linç mi olur?
Devlet işin içinde yok ki…. Bak devlet adamı koruyor falan.
Büyük hayal kırıklığı tabi.
Kolları kanatları kırılıyor, isyan ediyorlar.
Böyle linç mi olur, böyle linç mi olur, böyle linç mi olur?
Yalnız kalınca beceremiyorlar ya!!!!