(Nisan 20, 2020 baytarisak.blogspot.com)

“O kimseyi hükmünde ortak da etmez.” 
Kehf Suresi, 26. Ayet Mealinden)

Avusturalya’da büyük bir yangın oldu.Su kaynaklarımız tükendi ve develer çok su tüketiyor diyerek, develerin vurulmasına karar verdiler. Hz. Salih ve devesinden, kıssadaki kısıtlı sudan bahsedilince, burun büktüler.
Hz. Musa ve kendisine ilim verilen genç arkadaşının maceraları ve yetimin duvarını inşa etme bahsini, büsbütün hikaye bellediler.  Çöllerde, yollarda, denizlerde…
Suriye’de, Yemen’de, Akdeniz’de… açlıktan ya da boğularak ölen çocuklar umurlarında olmadı. 
Hiç bir şey eksiltmediler sofralarından; el atmadılar yetime, öksüze, kimsesize, mazluma…
Nefislerine tapıp kendilerini ilah ilan ettiler. 
Yaratan ve yaşatan bir Allah’a sözüm ona meydan okudular. Nemrud’un halkını ve kendisini alt eden sineği, insandan tanrı yontan ecdatlarının fantazyası sandılar.

“Halbuki Biz gönderdiğimiz peygamberleri ancak mübeşşir (müjdeleyici) ve münzir olmak üzere göndeririz. Küfredenler ise hakkı batılla kaydırmak için mücadele ediyorlar. Ayetlerimizi ve kendilerine edilen inzarı (uyarıyı) eğlence yerine tuttular. “ (Kehf Suresi, 56. Ayet Meali)
Oysa buna gücü yetecek kim olabilir?Olamayacağını, kaçıncı bin kez bilmiyorum ama bir kez daha gördük. 
Hiç birimiz sütten çıkmış ak kaşık değiliz.
Bizzat işlemesek de işlenenlere ya göz yumduk, ya yeterince tepki göstermedik.
İçimizdeki zalimler ya da zalimlik yüzünden; Nemrud’un burnuna giren sinek, bizi de sersemletti.
Hepimiz, bütün insanlık, azdığı zaman insan atasının başına geleni unutmuştu. 
Yaşayarak anladık; Allah’ın vaadi her zamana ve herkesedir.
Ashab-ı Kehf’ gibi tercihen değil zorunlu olarak mağaralarımızda yaşıyoruz.
Mağaramızdan çıktığımızda ya da çıkabilirsek, elimizde bulunan her ne akçe varsa geçerliliğinde şüphemiz olacak, zira alem değişecek.
“Hiçbir şey hakkında da, Allah’ın meşiyyetiyle takyit etmeden “Ben bunu yarın muhakkak yaparım” deme ve unuttuğun vakit Allah’ı zikret ve şöyle de: “Ola ki Rabbim beni bundan daha yakın bir vakitte dosdoğru bir muvaffakiyete isal buyura (eriştire)” (Kehf Suresi 23-24, Meal)
Budur. Kişi ya da devlet olarak takip eden süreçte bizim için yol; buyrulan bu yoldan başkası değildir, olmamalıdır.

Amerika’dan Büyük Ego mu Vardı?
Koronavirüs eşitlikçi, adaletli bir salgın.
Ünsüzler gibi ünlüleri de uyarmayı ihmal etmiyor. 
Yoksullar gibi zenginleri de selamlıyor. Mülteciler gibi iltica ettiklerini de sürgün ediyor.
Bir spor fenomeni olduğu kadar bir ego yıldızı olan Fatih Terim’in, Ertuğrul Özkök’le yaptığı röportajda kullandığı ifadeler, dersimizi aldığımıza dair hepimize umut veriyor:
“Dün Fatih Terim’in hastaneden çıkarken söylediklerini yazmıştım. Diyordu ki: “Ben, bu sınavdan çok şey öğrenerek çıkacağım. Daha çok kıymet bilecek, karantina süreci sonrası aileme ve sevdiklerime daha çok vakit ayıracağım. Daha çok affedeceğim, daha az üzülmeye çalışacağım.”Dün arayıp sordum: “Hocam böyle diyorsunuz ama siz de ben de ego insanıyız. Böyle büyük egolar değişebilir mi?” Bana çok çarpıcı bir cevap verdi…“Tamam egomuz var da, Amerika’dan daha büyük bir ego mu vardı bu dünyada? Onu atarım, bunu keserim, şunu vururum… Bak bir virüs ne hale getirdi. Yani artık benim egom, onun egosu, bunların hiçbirinin manası yok. Hiçbirinin esamesi okunmaz. Bütün dünyanın başına geldi bu…”
Amerika, İtalya, Almanya, Çin, Japonya… Yedi kıta, yedi iklim, 195 devlet… bu çarpıcı dersi kavramak zorunda. Üç günlük dünya 5’ten büyük, gözle görünmeyen bir virüsten küçüktür. 
Trilyon dolar değeri olan teknoloji, bilgi-bilişim firmaları gibi devlet başkanlarının egosunu; milimetrenin 8 binde biri büyüklüğünde olan bir virüsün yer ile yeksan edebileceğini insanlık kavramak zorunda.
O zaman belki dünya daha güzel bir yer olabilir.
Şüphesiz bu virüs de Allah’ın kuludur. Bir sebep tahtında işini yapmaktadır. Kendisine verilen mühlet kadar yaşayacaktır. Umalım ve dua edelim ki bu mühlet kısa olsun. 
Mukadder olur da bir aşı, bir ilaç bulursak böbürlenmeyelim, bu buluş virüse verilen mühletin dolduğunun işaretinden başka bir şey olmayacaktır.