Ramazan Kameri ay.
Müslüman ayı. Mübarek ay.
Kur’an’ın ayı. Orucun ayı.
İmkanı olanların, olmayanlarla paylaştığı ay.
Zekat, fitre, fidye, sadaka ile bir dayanışma iklimi.

Ramazan, iftar ve sahur etrafında gelişen kültür nedeniyle biraz akşamdır.
Akşam ezanları, iftar davetleri, terahvihler …
Mahyalar, gece eğlenceleri, davulcular, Hacivat – Karagöz… türlü aktiviteyle gündüze döner gece.
Nargile kafelere, okey salonlarına, arkadaşlarla gece sohbetlerine can gelir.
Müslüman yurdunda Kur’ansız ve Oruçsuz bir Ramazan da vardır.

Yemeden içmeden kesilenler güçten de düşer.
Hareket azalır, hayat yavaşlar.
Yeryüzünde kurum kurum kurumlananlar; zayıflıkları karşısında dehşete kapılırlar.
Bir dilim ekmek, bir yudum su olmadığında hiçliği ayyuka çıkar insanın.
Bir gündüz yeter açlıktan ölüm kokmaya.
Bazıları, gördüğü öz zayıflığı karşısında dehşet içredir.
Ramazan öfkelerini bu zayıflık alevlendirir.

Ramazan Allah’ın kelamını Cebrail’le mukabele etme vaktidir.
Kur’an vaktidir.